Κατηγορία: κείμενα

Εισήγηση από την εκδήλωση με θέμα “Ο αντισπισισμός στο πλαίσιο της ολικής απελευθέρωσης” που πραγματοποιήθηκε με αφορμή την εβδομάδα αντισπισιστικών δράσεων, στις 3/11/2017 στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου Κρήτης στα Χανιά, μαζί με κάποιες αλλαγές που προέκυψαν από τη συζήτηση.

Κατεβάστε τη μπροσούρα εδώ

Χανιά. O κόσμος διώχνεται από τα σπίτια που μένει για να βγάζουν οι ιδιοκτήτες περισσότερα λεφτά. Η πόλη “καθαρίζεται” από αδέσποτα, άστεγους, οι παραλίες από “τσάμπα κατασκηνωτές”. Τα αφεντικά με δικαιολογία την εποχιακότητα των θέσεων εργασίας και ως συνήθως την κρίση λειτουργούν εκβιαστικά. Στους δρόμους δεν χωράς να περπατήσεις και οι πλατείες έχουν καταληφθεί από τραπεζάκια. Greek gyros, “κήπος” Χανίων με κρικρι για αξιοθέατα, ψαροπεντικουράδικα και άλογα να σέρνουν “παραδοσιακές» άμαξες στον ήλιο με τουρίστες που βγάζουν παραδοσιακές selfie. (κείμενο και αφίσα για την τουριστική βιομηχανία στα Χανιά)

Το Βye Βye Barcelona είναι ένα από τα ντοκιμαντέρ για μία από τις πόλεις όπου η τουριστική βιομηχανία εκμεταλλεύεται ανθρώπους, άλλα ζώα, γη.

ΠΡΟΒΟΛΗ

 Παρασκευή 21 Ιουλίου στις  9

Πλατεία Δασκαλογιάννη κ  Ν. Επισκόπου,  (πίσω από το ωδείο)

Αφίσα ενάντια στην τουριστική βιομηχανία που κολλήθηκε στους δρόμους των Χανίων

Το κείμενο της αφίσας με λίγα περισσότερα λόγια για τη βιομηχανία του τουρισμού στα Χανιά

Καλοκαίρι 2017, Χανιά.

Έρχονται οι τουρίστες. Σε αντίθεση με τους άλλους “ξένους” αυτοί θεωρούνται ευπρόσδεκτοι γιατί φέρνουν μαζί τους ευρώ και δολάρια, αρκετά για να μεταμορφώσουν τα νησιά σε τουριστικά θέρετρα, τα σπίτια σε ενοικιαζόμενα δωμάτια, τη ζωή σε αξιοθέατο, καύσιμο ή γρανάζι της τουριστικής βιομηχανίας.

Και η  αυλαία σηκώνεται…
–Προετοιμασία – Αποστείρωση  Η καθημερινή εξαθλίωση κρύβεται «καθαρίζοντας την πόλη» από πρόσφυγες, άστεγους, επαίτες,  αδέσποτα και ότι μπορεί να χαλάσει την ονειρική εικόνα των διακοπών.

-Αρπαγή ζωτικού χώρου: Κάθε πλατεία και πεζόδρομος μέσα στην πόλη  καταλαμβάνεται από τραπεζοκαθίσματα αρπάζοντας το χώρο από όσους δεν καταναλώνουν. Έξω από την πόλη, μόνο λίγα εκατοστά άμμος ανάμεσα στις ξαπλώστρες, για να καταναλώνει ο τουρίστας αραχτός. Η υπόλοιπη παραλία έχει φαγωθεί πια από τα ξενοδοχεία και την παραθαλάσσια ταβέρνα, εκεί που σκάει το κύμα. Κυνήγι της ελεύθερης κατασκήνωσης, γιατί το να βλέπεις ουρανό και όχι ταβάνι ξενοδοχείου είναι τσάμπα και άρα απαγορεύεται.

–Μισθωτή σκλαβιά: Εργαζόμενοι/ες με υποχρεωτικό χαμόγελο δουλεύουν όλη τη σεζόν χωρίς ρεπό για ψίχουλα, ενώ συγχρόνως αναγκάζονται να ανέχονται τα καπρίτσια των αφεντικών που μαζί με τους πελάτες «έχουν πάντα δίκιο». Η κρίση, η ανεργία και ο τρομαχτικός χειμώνας χωρίς μεροκάματα που έρχεται είναι αρκετά για να πειθαναγκάσουν και να κάνουν την εικόνα των καλοκαιρινών διακοπών σε κοντινές παραλίες μια μακρινή ανάμνηση. Αλλιώς, «ξέρεις πόσοι άλλοι ψάχνουν για δουλειά;». Στην περίπτωση που οι εργαζόμενοι αντιδράσουν, μπορεί να βρεθούν προσωρινά αντιμέτωποι με μηνύσεις και διώξεις από τα αφεντικά, όπως στην περίπτωση  του  μεζεδοπωλείου “Κουτουρούκι” στα Χανιά, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις με κακό συνήθως τέλος για τα αφεντικά και τις επιχειρήσεις τους.

-Παραδοσιακή κουζίνα:  Το πρωί εκδρομή  και φωτογραφίες  χαριτωμένων προβάτων στην εξοχή, το μεσημέρι κόκα κόλα για να χωνευτούν. Greek gyros (νεκρά γουρούνια), φρέσκα ντόπια θαλασσινά (νεκρά ψάρια, μαλάκια και χταπόδια, από το γδαρμένο βυθό  που αδειάζει, στα δίχτυα της τράτας, στην κατάψυξη, στον ήλιο, ή ζωντανά στη γυάλα για να σκοτωθούν και να μαγειρευτούν στη στιγμή).

-«Παράδοσιακές» δραστηριότητες :  Άλλα ψάρια, που δεν τρώγονται αλλά αντίθετα τρώνε πετσάκια για “φυσικό” τρόπο απολέπισης του κουρασμένου από τις διακοπές ποδιού, ώστε να φαίνεται όμορφο μέσα στο πέδιλο. «Παραδοσιακές» βόλτες με άλογα,   που είναι στον ήλιο όλη μέρα για να σέρνουν άμαξες ανάμεσα σε αυτοκίνητα και τραπεζάκια,  με  τουρίστες  που ταυτόχρονα στέλνουν εξίσου παραδοσιακές selfie στα μέσα κοινωνική δικτύωσης.

– Αγροτουρισμός: Κάντο όπως οι ντόπιοι, εναλλακτικά,  και έλα «κοντά στη φύση»,  βγάζοντας φωτογραφίες και συμμετέχοντας στη σφαγή, στο γδάρσιμο, στο διαμελισμό κ το ψήσιμο αμνοερυφίων. Μπορεί να πειστείς έτσι πως ότι τρως και πίνεις δεν είναι βιομηχανοποιημένο,  ή ότι η εκμετάλλευση άλλων ζώων είναι αναπόσπαστο μέρος της επιβίωσης των ιθαγενών.

–Νερό: Εμφιαλωμένο, σε εκατομμύρια μικρά, μεσαία και μεγάλα πλαστικά μπουκαλάκια. Το υπόλοιπο ρέει άφθονο με τα απορρυπαντικά, πλένει κάθε μέρα τα κλινοσκεπάσματα  και γεμίζει τις πισίνες των ξενοδοχειακών μονάδων. Ταυτόχρονα θέλουν να μας πείσουν ότι είναι αρκετό για να ποτίζει γήπεδα γκολφ, «επενδύσεις» που θα φέρουν με τη σειρά τους κι άλλους τουρίστες.

Ενέργεια: Air condition για ευχάριστη και δροσερή ατμόσφαιρα γιατί το μεσογειακό καλοκαίρι παραείναι ζεστό. Ορυκτά καύσιμα να καίγονται και να ρυπαίνουν, εναλλακτικές μορφές  ενέργειας να μπαίνουν στο σενάριο της «πράσινης ανάπτυξης» με μεγάλα, καταστροφικά έργα, σκοτωμένα πουλιά, και γδαρμένες βουνοπλαγιές.

Ο τουρισμός είναι μια βαριά βιομηχανία που εκμεταλλεύεται  τη γη και όλα τα έμβια όντα που ζουν στον «τουριστικό προορισμό». Όπως όλες οι βαριές βιομηχανίες, ότι αλλοιώνει  στο πέρασμά του, δύσκολα ανακτά την αρχική του μορφή.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΘΕ ΕΜΒΙΟΥ ΟΝΤΟΣ

Αφίσα που κολλήθηκε στα Χανιά το Νοέμβρη με αφορμή τους ελέγχους που διοργάνωσαν  δημοτόμπατσοι και φιλοζωικοί στην πόλη  (σε κεντρικά σημεία ώστε να μην ταλαιπωρούνται και τα κανάλια που κλήθηκαν να καλύψουν το γεγονός)

Αναδημοσιεύουμε από radiofragmata.espivblogs.net  την ενημέρωση για τη λήξη της απεργίας πείνας  του Osman Evcan την 45η ημέρα μετά από την ικανοποίηση όλων των αιτημάτων του  

Ο Osman Evcan κέρδισε τη νίκη του μέσω του σκληρού αγώνα που έκανε βάζοντας τη ζωή του απέναντι στο κράτος ενώ βρίσκεται μέσα στους σκληρούς τοίχους της φυλακής. Όλα τα αιτήματα που είχε θέσει ο Osman ικανοποιήθηκαν μέσα σε αυτή τη σκληρή περίοδο που πέρασε χωρίς να συνθηκολογεί με το κράτος. Ο Osman έδωσε τέλος στην απεργία πείνας που είχε ξεκινήσει και κράτησε 45 μέρες ενάντια στη τρομοκρατία, τους βασανισμούς και τις τακτικές εξάλειψης του κράτους ενάντια στους πολιτικούς κρατουμένους, αποδεικνύοντας ξανά ότι είχε δίκιο στο κάλεσμα του για όξυνση του αγώνα. Συνέχισε να αντιστέκεται αποφασισμένος, επιλέγοντας να πεθάνει με εντιμότητα και αυτός ήταν ο μόνος λόγος που τα αιτήματα του έγιναν δεκτά. Το εκδικητικό σύστημα του κράτους και των εκπροσώπων του που οδήγησαν τον Osman Evcan να υποφέρει με πείνα για 45 ημέρες βασανίζοντας τον, είναι οι εχθροί μας. Τα αναγνωρισμένα αιτήματα του Osman Evcan δεν έχουν να κάνουν με καμία εύνοια, αλλά με το τέλος των τακτικών βασανισμού. Ο βασανισμός είναι μια κρατική τακτική. Είναι ευγνώμων σε όλους όσους έκαναν πορείες, μίλησαν και στήριξαν τον αγώνα του. O Osman Evcan προσπαθεί αυτή τη στιγμή να συνέλθει από τις δυσμενείς επιπτώσεις της απεργίας πείνας, η κατάσταση της υγείας του τώρα είναι εντάξει. Σύντομα θα κάνουμε γνωστό και το μήνυμα του ίδιου του Osman Evcan.

Με αναρχική αλληλεγγύη

Μεταφραστικό Εγχείρημα Ραδιοφραγμάτων

Πηγή: Insurrection News

Αυτές τις μέρες οι γουναράδες διοργανώνουν για έκτη φορά τη διεθνή ετήσια έκθεση πτωμάτων στην Αθήνα. Καταφέρνοντας να αυξήσει κι άλλο τα επίπεδα θράσους, αηδίας και σαδισμού του ο Σύνδεσμος Ελλήνων Γουνοποιών ανακοινώνει και την επιτυχία της επικείμενης έκθεσης που θα διοργανωθεί –υπό τα απαραίτητα βέβαια μέτρα ελέγχου και ασφαλείας ενάντια σε διαδηλωτές- στο Μetropolitan expo στην Αθήνα. Προφανώς πουθενά-μα πουθενά-δεν αναφέρει τα πτώματα στα οποία στηρίζεται όλη αυτή η βιομηχανία. Αυτά αποκρύπτονται σκόπιμα από τους ίδιους και τα μαρκετίστικα μέσα εξαπάτησης που πληρώνονται για να μετατρέψουν τα πτώματα των βασανισμένων ζώων σε σύμβολα πλούτου, λάμψης και κοινωνικής θέσης.

Οι συνθήκες εγκλεισμού, βασανισμού, δηλητηρίασης, και γδαρσίματος μισοζώντανων μινκ, ενυδρίδων, τσιντσιλά, αλεπούδων, ρακούν, κουνελιών, καστόρων, λυγκων και άλλων ζώων είναι γνωστές σε όσες και όσους θέλουν να τις δουν. Ίσως λίγο λιγότερο γνωστές, γιατί δεν φαίνονται τόσο άμεσα, είναι οι επιπτώσεις από τα απόβλητα της χημικής επεξεργασίας στο φυσικό περιβάλλον αλλά και της εισπνοής των καρκινογόνων χημικών από τους «επεξεργαστές» εργάτες που πληρώνονται για να γδέρνουν και να σφάζουν όλη μέρα από κάποιους που ονειρεύονται λαμπερές αφράτες γούνες και που σε κυριολεκτικό και μόνο επίπεδο δεν θα λέρωναν ποτέ τα χέρια τους.

Αν υπάρχει κάποιος/α που ακόμα δεν έχει δει τις εικόνες φρίκης είναι επειδή προφανώς θάβονται συστηματικά, όπως γίνεται άλλωστε με τις εικόνες, τους ήχους και τις πρακτικές από κάθε μαζικό σφαγείο, εκτροφείο, φυλακή οποιουδήποτε ζώου, ανθρώπινου ή μη. Ταυτόχρονα, σε μεγάλο και ανησυχητικό βαθμό, είναι και επειδή επιλέγει να μην ξέρει, ξέρει και αδιαφορεί, ξέρει και αναθέτει σε άλλους, ξέρει και βολεύεται να νομίζει ότι όλα αυτά θα αλλάξουν σιγά-σιγά με φιλοζωικά νομοθετήματα ή αφού πρώτα αποκατασταθούν «οι θέσεις εργασίας που θα χαθούν» ώστε να μπορούν μετά πια να κλείσουν τα γουναράδικα. Η πραγματικότητα των κλουβιών όμως δεν μπορεί να μειωθεί σταδιακά μέχρι να εξαλειφθεί. Ή υπάρχει, ή καταστρέφεται. Και αυτή τη στιγμή υπάρχει σε κάθε βιομηχανία και κάθε αντίληψη που προορίζει ζώα για το δέρμα τους, τη σάρκα τους, για πειράματα, για διασκέδαση, για θέαμα, για «συντροφιά», για οποιαδήποτε είδους εκμετάλλευση ή οποιουδήποτε είδους έλεγχο.

Η απάντηση στη μείωση της αγοράς γούνας, σε ζημιές που προκαλούνται στις εγκαταστάσεις της βιομηχανίας αλλά και στην όποια ζημιά του «κλάδου», έρχεται με κρατικές επιδοτήσεις και διευκολύνσεις. Εξακολουθούμε να βλέπουμε περιοχές όπως η Καστοριά και η Σιάτιστα όπου ενισχύεται η «τέχνη» και το «παραδοσιακό επάγγελμα της γουνοποιίας» με επιδοτούμενο ποσοστό μισθοδοσίας. Ταυτόχρονα, η ισοπεδωτική βιομηχανία του τουρισμού έρχεται να φυτέψει αλυσίδες μαγαζιών-εκθέσεων πτωμάτων και σε άλλες περιοχές, ως προτεινόμενη τονωτική ένεση απέναντι στις αλεπάλληλες οικονομικές σφαλιάρες (που δεν μπορούμε παρά να ελπίζουμε ότι θα λειτουργήσουν και αφυπνιστικά) της επιβαλλόμενης κρίσης. Έτσι η «ελληνική γούνα» η οποία εδώ και χρόνια προωθείται ως σημαντικό εξαγώγιμο προιόν, πλέον αγοράζεται και από τουρίστες στις παραθαλάσσιες περιοχές της Κρήτης, της Κέρκυρας, της Ρόδου, της Χαλκιδικής κ.α. Σε αυτήν την κατεύθυνση εξέφρασε και τις ευχαριστίες του (που μεταφράζεται σε ψήφους) ο ΣΕΓ όπως και η Ελληνική Ομοσπονδία Γούνας για τις κινήσεις και την τροπολογία που πέρασε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για τη διευκόλυνση παροχής βίζας σε ρώσους τουρίστες- αγοραστές, με την άμεση στελέχωση των αρμόδιων υπηρεσιών και την αγορά υλικού και λογισμικού λήψης και διασταύρωσης βιομετρικών δεδομένων. Σε αντίθεση με την περίπτωση των προσφύγων της πολεμικής βιομηχανίας, ο τουρισμός και τα κέρδη από την εκμετάλλευση των ζώων ανοίγουν τα σύνορα εύκολα και γρήγορα. Ένα σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση, δεν μπορεί παρά να μετρά την αξία της κάθε ζωής ανάλογα με την τσέπη,τη δύναμη και τη χρησιμότητά της σε αυτό.

Απέναντι στον εγκλεισμό, στη δολοφονία, στις αντιλήψεις και τις πρακτικές της εκμετάλλευσης και του κέρδους,  αγωνιζόμαστε για την αυτοδιάθεση και την ελευθερία κάθε έμβιου όντος

ΟΥΤΕ ΚΛΟΥΒΙΑ, ΟΥΤΕ ΣΦΑΓΕΙΑ, ΟΥΤΕ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΑΓΑΖΙΑ ΠΤΩΜΑΤΩΝ, ΟΥΤΕ ΕΔΩ, ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΤΗ ΣΦΑΓΗ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΣΑΝΙΣΜΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΖΩΑ ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ ΓΙΑ ΕΝΔΥΣΗ

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, ΤΗΝ ΑΠΡΑΞΙΑ, ΤΗΝ ΑΠΑΘΕΙΑ, ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΘΕ ΚΛΟΥΒΙΟΥ

ΚΑΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ/ΟΣ

αλογόμυγες

Από τις 22 Φεβρουαρίου 2016, ο αναρχικός Osman Evcan που βρίσκεται φυλακισμένος στην Τουρκία, προχώρησε στην τρίτη μέσα σε ένα χρόνο απεργία πείνας με αιχμιακό αίτημα την παροχή vegan φαγητού στη φυλακή, καθώς και αιτήματα που αφορούν τις συνθήκες κράτησης στη φυλακή υψίστης ασφαλείας Silivri No:6 L Type.

Για την προώθηση του αγώνα του συντρόφου κολλήθηκαν στράτσα και πανό στην Πάτρα, τη Θεσσαλονίκη και τα Χανιά, καθώς βγήκε και μια αφίσα από την συλλογικότητα ‘Αλογόμυγες’.

Ο Osman αγωνίζεται μέσα στη φυλακή:

– Για την πρόσβαση σε  vegan τροφή μέσω παραγγελίας έξω από την φυλακή, αλλά και παροχή κάποιων τροφίμων από την καντίνα και τη διοίκηση.

–  Ενάντια στις συνθήκες κράτησης που “στόχο έχουν τη καταστολή και τον εκφοβισμό των φυλακισμένων”  , καθώς η πτέρυγα που βρίσκεται ο Osman δεν έχει προαύλιο, ενώ κάμερες υπάρχουν ακόμα και μέσα στα κελιά για την 24ωρη παρακολούθηση και έλεγχο των κρατουμένων. Osman έχει δεχτεί τρεις πειθαρχικές ποινές για το σπάσιμο των καμερών του κελιού του.

– Ενάντια στην παρακράτηση αλληλογραφίας , στον περιορισμο ενημέρωσης και επικοινωνίας και για  την πρόσβαση σε μεγαλύτερο αριθμό βιβλίων, περιοδικών και εφημερίδων στους κρατούμενους.

Μέσα από αυτά τα αιτήματα του αναρχικού συντρόφου, διαφαίνεται η τακτική του τουρκικού κράτους για την εξολόθρευση του αγωνιστικού πνεύματος και την αποξένωση των κρατουμένων μεταξύ τους αλλά και από το κοντινό και συντροφικό τους περιβάλλον.

Στεκόμαστε δίπλα στον Osman και στον αγώνα του. Γιατί ο αγώνας του είναι ένας συνεχής αγώνας ενάντια στις φυλακές, στο σύγχρονο τεχνολογικό ολοκληρωτισμό, και στην εξουσία που χρησιμοποιεί κάθε είδος κλουβιού για την εκμετάλλευση  και τον έλεγχο των έμβιων όντων.

Όπως γράψανε και οι φυλακισμένοι σύντροφοι Δημήτρης Πολίτης, Γιώργος Καραγιαννίδης, Γιάννης Μιχαηλίδης,

«Ελάχιστα πράγματα γνωρίζουμε για τον ίδιο προσωπικά, αλλά δεν μπορεί παρά να μας συγκινήσει το γεγονός, ότι σε μία χώρα – εμπόλεμη ζώνη, ένας φυλακισμένος σύντροφος, επιλέγει και επιμένει, να θέτει το ζήτημα της συνολικής απελευθέρωσης της ζωής από τα δεσμά του πολιτισμού της εξουσίας. Ένας φυλακισμένος σύντροφος που αρνείται να τραφεί με τα πτώματα των ζώων, βασανισμένων από την κρεατοβιομηχανία, και τα λοιπά παράγωγα του πόνου, που αρνείται να αποτελέσει γρανάζι της αιμοσταγούς καπιταλιστικής μηχανής, που καταστρέφει και λεηλατεί τη γη.

Τυγχάνει να έχουμε βιώσει την απαξίωση και την ειρωνεία απέναντι σε μία μη ανθρωποκεντρική στάση αγώνα, ακόμα και στο εσωτερικό του αντιεξουσιαστικού χώρου στην Ελλάδα, συνήθως στο όνομα κάτι “πιο σημαντικού”, λες και μπορεί να υπάρξει αντικειμενική ιεράρχηση των προτεραιοτήτων του αγώνα. Γι αυτό έχει μια επιπλέον σημασία για μας η ανάδειξη της απεργίας πείνας του συντρόφου και στην Ελλάδα,  πέρα από την αυτονόητη στήριξη και αλληλεγγύη που έχει ανάγκη ο Osman αυτή τη δύσκολη στιγμή.

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΚΛΟΥΒΙΟΥ
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ»

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ OSMAN EVCAN

ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

οι αναρχικές συλλογικότητες:
Κρακατόα (Πάτρα)
Αλογόμυγες (Χανιά)
Μαύρο/Πράσινο (Θεσσαλονίκη)

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ OSMAN EVCAN

O βίγκαν αναρχικός Osman Evcan βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 22/2 στις τουρκικές φυλακές Silivri. Πρόκειται για την τρίτη απεργία πείνας μέσα σε ένα χρόνο, την τέταρτη σε ένα συνεχή αγώνα που έχει ξεκινήσει από το 2011 μέσα στα τουρκικά κελιά ενάντια σε κάθε μορφή εγκλεισμού.

Ο Osman βάζοντας τη ζωή του σε κίνδυνο αγωνίζεται για τον ίδιο και για όλους τους φυλακισμένους ενάντια στις κατασταλτικές πρακτικές των τουρκικών φυλακών που αφορούν το γυμνό σωματικό έλεγχο, την απομόνωση, τις κάμερες μέσα στα κελιά τις οποίες ο ίδιος σπάει επανειλημμένα, την απαγόρευση αλληλογραφίας και επισκεπτηρίων και τη μη χορήγηση vegan φαγητού.

ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

αλογόμυγες

OSMAN EVCAN’LA DAYANIŞMA

Türkiye Silivri hapishanesinde tutsak olan vegan anarşist Osman Evcan 22 Şubat’tan itibaren açlık grevinde. Bulunduğu hapishanelerde 2011 yılından itibaren dördüncü kez, son bir sene içinde üçüncü kez açlık grevine girerek her türlü tutsaklığa karşı mücadelesini sürdürmekte.

Osman çıplak vücut kontrollerini, tecriti, devamlı kırdığı hücre içindeki kameraları, mektuplaşma ve ziyaret kısıtlamalarını ve vegan yiyecek reddini sergileyen TC hapishanelerindeki tahakkümcü tavırlara karşı kendi hayatını tehlikeye atarak, hem kendisi hem diğer tutsaklar için mücadele etmekte.

TOPYEKÜN KURTULUŞA KADAR

HER TÜRLÜ HAPSE KARŞI DEVAMLI MÜCADELE

alogomyges

Ενημέρωση από τον αγώνα του Osman Evcan, ο οποίος βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 22/2 μετά από τη μεταφορά του στις φυλακές Silivri τυπου L όπου κράτος και ανθρωποφύλακες πήραν πίσω όσα είχε κερδίσει με τις προηγούμενες απεργίες πείνας σχετικά με την πρόσβαση σε βίγκαν σίτιση: Το ανώτατο δικαστήριο της τουρκίας καταδίκασε το τουρκικό κράτος και το υποχρέωσε να καταβάλει 3000 λίρες (1000 ευρώ περίπου) στον Osman ως αποζημίωση για καταπάτηση των ατομικών του δικαιωμάτων. Την περασμένη εβδομάδα τον μετέφεραν από το ολοσκότεινο και αποπνικτικό κελί που ήταν σε άλλο κελί πιο φωτεινό.

Παρά τα ψίχουλα που  του πετούν κράτος και φυλακές ο Osman συνεχίζει τον αγώνα ενάντια στις σημερινές συνθήκες κράτησης για τον ίδιο και για όλους τους φυλακισμένους μέχρι να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματά του που αφορούν το γυμνό σωματικό έλεγχο, την απομόνωση, τις κάμερες μέσα στα κελιά τις οποίες και σπάει επανειλημμένα, την απαγόρευση αλληλογραφίας και επισκεπτηρίων και τη μη χορήγηση vegan φαγητού.

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ OSMAN EVCAN

ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

αλογόμυγες

Σήμερα, 06/03, το πρωί, ύστερα από κάλεσμα της “Δικτύωσης αναρχικών/αντιεξουσιαστών για την Ολική Απελευθέρωση”, με τη στήριξη και συμμετοχή ατόμων και συλλογικοτήτων της πόλης, 40 συντρόφισσες και σύντροφοι προχωρήσαμε στον αποκλεισμό του δημοτικού ζωολογικού κήπου Θεσσαλονίκης για μιάμιση περίπου ώρα, παρεμβαίνοντας με τρικάκια, πανό, κείμενα και σπρέυ, ενάντια στον εγκλεισμό και στο θέαμα. Προκλήθηκαν συζητήσεις με διερχόμενο κόσμο ενώ δημιουργήθηκαν μικροεντάσεις τόσο με κόσμο που ήθελε να μπει στον ζωολογικό κήπο, όσο και με υπαλλήλους φύλαξης, ενώ από τα πρώτα λεπτά εμφανίστηκαν 2 μηχανές Ζ και ασφαλίτες. Τα κείμενα που μοιράστηκαν παρατίθενται παρακάτω.

ΚΑΝΕΝΑ ΖΩΟ ΣΕ ΚΛΟΥΒΙ, ΟΙ ΖΩΟΛΟΓΙΚΟΙ ΚΗΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΗ
ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΛΟΥΒΙΑ – ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Δικτύωση αναρχικών/ αντιεξουσιαστών-ριών για την ολική απελευθέρωση
Μαύρο Πράσινο (Θεσ/ίκη)
Κρακατόα (Πάτρα)
Αλογόμυγες (Χανιά)
σύντροφοι/συντρόφισσες από Αθήνα και Μυτιλήνη
______________________________________________________________________________________________

Τα κείμενα που μοιράστηκαν:

Με αφορμή το ζωολογικό “κήπο” της θεσσαλονίκης

Όταν οποιοδήποτε ζώο δεν αφήνεται να ορίζει το ίδιο τη ζωή του…
Όταν οποιοδηποτε ζώο απομακρύνεται βίαια από το φυσικό του περιβάλλον…
Όταν οποιοδήποτε ζώο στερείται την ελευθερία του και κλείνεται σε κλουβί…
Όταν οποιοδήποτε ζώο μαθαίνει βίαια να εγκαταλείπει κάθε προσπάθεια διαφυγής από τη φυλακή του…
Όταν η φυλακή αυτή βαφτίζεται κήπος…
Όταν τα φυλακισμένα ζώα γίνονται έκθεμα…
Όταν κάποιοι επιλέγουν αυτές τις φυλακές για την κυριακάτικη βόλτα τους …
Όταν κάποιοι για να δουν άλλα ζώα επιλέγουν αυτά που ζουν σε αιχμαλωσία αντί να παρατηρήσουν τα ζώα που υπάρχουν ελεύθερα γύρω τους…
Όταν η οποιαδήποτε “εκπαίδευση” και “ευαισθητοποίηση” μικρών ή μεγάλων περιλαμβάνει χώρους με κάγκελα…
Όταν το διαφορετικό θεωρείται ότι είναι κατώτερο και μπορεί να αιχμαλωτιστει κατά βούληση…
Όταν κάποιοι πιστεύουν ότι υπάρχει έστω και η παραμικρή περίπτωση οποιοσδήποτε βρίσκεται αιχμάλωτος πίσω από κάγκελα να ζει ευτυχισμένος…
Όταν μπροστά στην αδικία και τη δυστυχία των άλλων κάποιοι μαθαίνουν να προσπερνούν χωρίς να κάνουν κάτι για αυτό και το ξεχνούν λίγο αργότερα…

… τότε θέαμα και θεατές είναι δέσμιοι ενός συστήματος που προωθεί τον εγκλεισμό όλων μέσα σε κελιά ορατά και αόρατα

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗΣ
ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ/ΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ/ΕΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ/ΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ
ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

αλογόμυγες 

________________________________________________________________________________

Ο εγκλεισμός στην αρένα του θεάματος

1 Εισαγωγή

Ο εγκλεισμός αποτελεί μια χρόνια και εντατική πρακτική του πολιτισμού, ως μέσο εξημέρωσης, επιβολής και τιμωρίας. Από την περιχαράκωση της γης, την σκλαβιά των μη-ανθρώπινων ζώων για την πλήρη εκμετάλλευσή τους για την ευημερία του ανθρώπινου είδους, την αόρατη και ορατή επιβολή του τεχνοβιομηχανικού συμπλέγματος, ως την απομόνωση, σε φυλακές και κάτεργα, των ανθρώπων που δεν εξημερώθηκαν σύμφωνα με τα κρατικά και κοινωνικά πρότυπα.

Ο ανθρώπινος πολιτισμός βασισμένος στην αποικιοκρατία και στους πολέμους για την κυριαρχία του επί των πάντων, δημιούργησε ένα εύφορο έδαφος για τους εξουσιαστές ώστε να εκμεταλλευτούν όπως το ορίζουν αυτοί τη ζωή. Η πρόοδος που ήταν και πάντα θα είναι για τους λίγους και εκλεκτούς, για την επιστημονική ελίτ των κρατών και του κεφαλαίου, απομυζεί κάθε πτυχή της ζωής στον πλανήτη στο όνομα του κέρδους και της επιστήμης. Οι θρησκείες που αποτελούσαν τον καθοδηγητή της ζωής των λαών, έχουν αντικατασταθεί από την λατρεία στην μεγα-μηχανή, η οποία συνεχίζει και επεκτείνει την παράδοση της αλλοτρίωσης, της αποξένωσης και της κυριαρχίας.

Η ανθρώπινη ματαιοδοξία αποτυπώνεται πλήρως στην σκλαβιά και επιβολή επί άλλων ανθρώπινων και μη ζώων. Η ευρωπαϊκή αποικιοκρατία στην αφρική, την αμερική και την ασία, γέννησαν την φυλάκιση του ξένου, του αγνώστου και του περίεργου. Από τους ανθρώπινους ζωολογικούς κήπους όπου οι λευκοί στοίβαζαν μαύρους ανθρώπους για να καλύψουν την μίζερη ηδονοβλεψία τους, τους ζωολογικούς κήπους εξωτικών και όχι μόνο ειδών ζώων, μέχρι τα κάθε είδους δελφινάρια και μουσειακά ενυδρεία, η κουλτούρα του θεάματος σκλαβώνει, εξορίζει και αλλοτριώνει την άγρια ζωή. Είναι η αρρώστια του πολιτισμένου ανθρώπου, που αποξενωμένος από την φύση του και αλλοτριωμένος από την αστική πραγματικότητα, επιβάλει την εξουσιαστική του μανία σε κάθε μορφή ζωής στον πλανήτη.

2α Ανθρωποκεντρικός πολιτισμός

Από τη στιγμή που ο πολιτισμός είναι εξ’ ολοκλήρου δημιούργημα του ανθρώπου, δε θα μπορούσε να είναι τίποτα άλλο παρά ανθρωποκεντρικός. Από την πρωταρχική του μορφή με την εκμετάλλευση της γης για εντατική γεωργία, των ζώων για την κτηνοτροφία και του ανθρώπου για την εργασία, και μαζί με την τάση του ανθρώπινου είδους για εξουσία, ιδιοκτησία και κατοχή όλο και περισσότερου πλούτου μέσω της υπερσυσσώρευσης, σχηματίζει το σύμπλεγμα των εξουσιαστικών νοοτροπιών που είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία των κρατών και των συνόρων τους. Όλα αυτά, μαζί με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης στην υπηρεσία της κυριαρχίας, έχουν πλέον στρώσει το έδαφος για την ολοκληρωτική επέλαση του πολιτισμού.

2β Εγκλεισμός – κοινωνικός έλεγχος

Ως επακόλουθο της εξουσίας, η κυριαρχία έπρεπε να ανακαλύψει μέσα για την προστασία της, απέναντι σε όσους την αμφισβητούσαν. Εκτός από τους στρατούς και τους κάθε είδους μπάτσους της, καθιέρωσε και τον θεσμό του εγκλεισμού. Ένας θεσμός που χρησιμοποιείται ως τιμωρία προς όσους δεν ακολουθούν τις προσταγές της εκάστοτε εξουσίας, αλλά και ως φόβητρο προς όλους όσους θα ήθελαν να αγωνιστούν. Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, αναβαθμίζονται οι φυλακές σε υψίστης ασφαλείας και εισάγονται νέα κατασταλτικά μέσα, ενώ παράλληλα, αυτός ο θεσμός διευρύνεται και επεκτείνεται και έξω από τα κάγκελα της φυλακής, σε κάθε κύτταρο του κοινωνικού ιστού. Ολόκληρο το τεχνοβιομηχανικό σύστημα υπηρετεί την εξουσία, την τροφοδοτεί και τροφοδοτείται και το ίδιο από αυτήν, ενώ το σύνολο της επιστήμης παρουσιάζεται πλέον ως μια σύγχρονη θεότητα, κάτω από την οποία βρισκόμαστε όλοι αδύναμοι.

Η ίδια εξουσιαστική νοοτροπία που εφαρμόζεται από άνθρωπο σε άνθρωπο είτε για την εκμετάλλευση με σκοπό το κέρδος, είτε για τον έλεγχο και σωφρονισμό, εφαρμόζεται και στα άλλα ζώα για περισσότερους αλλά και διαφορετικούς λόγους. Ως απόρροια της αντίληψης του για την ανωτερότητα του επί των άλλων ειδών, ο άνθρωπος εκμεταλλεύεται όλα τα άλλα ζώα με κάθε δυνατό τρόπο προς όφελός του. Από τη σφαγή τους για τροφή, ρουχισμό και προϊόντα πολυτελείας, τα αρρωστημένα βασανιστήρια τους στα ερευνητικά κέντρα στο όνομα της προόδου και της επιστήμης, μέχρι την καθολική αφαίρεση των άγριων ενστίκτων τους στο βωμό του θεάματος και της ανθρώπινης διασκέδασης.

3 Ανθρώπινοι ζωολογικοί κήποι

Κατά τη διάρκεια του 18ου, 19ου και μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα οι ανθρώπινοι ζωολογικοί κήποι, που τους ονόμαζαν επίσης και εθνολογικά πάρκα ή χωριά νέγρων, αποτελούσαν πηγή εσόδων για τους λευκούς ευρωπαίους αλλά και την ουσιαστική πραγμάτωση των μισαλλόδοξων ρατσιστικών νοοτροπιών τους. Καθώς ο πολιτισμένος ευρωπαίος πάσχιζε να αποδείξει την καθαρότητα της φυλής του, φυλάκιζε ανθρώπους διαφορετικών εθνικοτήτων (από Αφρική, Ασία και Νότια Αμερική), συγκρίνοντάς τους μορφολογικά και συμπεριφορικά με άγρια ζώα. Στην ουσία δηλαδή, αιχμαλώτιζε οτιδήποτε ήταν άγριο και διαφορετικό, είτε ήταν κάποιο ζώο είτε ήταν άνθρωπος. Επιπρόσθετα, περιέφεραν σε κινούμενους ανθρώπινους ζωολογικούς κήπους και Νούβιους, Λάπωνες, Εσκιμώους, Καλμούχους, βουδιστές μοναχούς, Σουδανούς και Ινδιάνους παρουσιάζοντάς τους ως εξωτικά είδη. Τέτοιοι κήποι βρίσκονταν σε μεγάλα αστικά κέντρα όπως η Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, η Βαρσοβία, η Βαρκελώνη, το Αμβούργο και άλλες πόλεις σε όλο τον κόσμο.

4 Ζωολογικοί κήποι

Μέρος της ανθρώπινης εκμετάλλευσης και κυριαρχίας επί των άλλων ειδών και του φυσικού κόσμου, αποτελούν οι κάθε είδους ζωολογικοί κήποι και τα διάφορα λεγόμενα εθνικά πάρκα. Στο πλαίσιο της «ανθρώπινης περιέργειας» για να καλυφθεί το κενό της αποφυσικοποίησής του, η για να ταξινομηθεί επιστημονικά κάθε ζωή στον πλανήτη, ο άνθρωπος σκλαβώνει, εξορίζει και φυλακίζει τα άλλα ζώα σε κλουβιά με σκοπό το θέαμα και το οικονομικό όφελος.

Τα εθνικά πάρκα, με την πρόφαση της προστασίας της άγριας ζωής, όσης τουλάχιστον έχει απομείνει στις γωνιές του πλανήτη που δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί με άλλον τρόπο ο άνθρωπος, εξασφαλίζουν στις εξουσίες μια τεράστια πηγή κέρδους, αλλά και τις προσδίδουν με ευκολία το προσωπείο της περιβαλλοντικής ανησυχίας. Τα σαφάρι, τα κυνηγετικά ταξίδια των πλουσίων της δύσης για τα τρόπαια της σφαγής εξωτικών ειδών, αλλά και τα κονδύλια δισεκατομμυρίων για την διατήρηση των εθνικών πάρκων στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης, είναι κομμάτι της κυριαρχίας και της ανθρώπινης ματαιοδοξίας.

Οι συνθήκες της αποικιοκρατίας σε χώρες άγνωστες για τους ευρωπαίους, άνοιξαν νέους ορίζοντες στις επιχειρήσεις του θεάματος. Εκτός από τους ανθρώπινους ζωολογικούς κήπους, που καταργήθηκαν στα μέσα του 20ου αιώνα, υπήρχαν και συνεχίζουν να υπάρχουν οι ζωολογικοί κήποι πολλών ειδών ζώων. Εξορισμένα από το φυσικό τους περιβάλλον, σε καθεστώς αιχμαλωσίας και δημόσιου εξευτελισμού, στοιβάζονται σε μικρά ή μεγαλύτερα κλουβιά κοντά ή μέσα στα αστικά κέντρα. Τα είδη ζώων που βρίσκονται εκεί ποικίλουν από τόπο σε τόπο αλλά ο κανόνας δείχνει πως αιχμαλωτίζονται εξωτικά ζώα από τις άγριες εκτάσεις της αμερικής, της ασίας, της αφρικής και της αυστραλίας, αλλά και ζώα που ζούσαν ελεύθερα στην ευρώπη πριν την ολοκληρωτική επέκταση του ανθρώπινου πολιτισμού.

Το θέαμα και η παρακολούθηση της άγριας ζωής για τον αλλοτριωμένο από τη φύση άνθρωπο, αποτελεί ένα φαινομενικό πλησίασμα στη φύση, από την θέση πάντα του ανώτερου, και επισφραγίζει στο μυαλό του την ανθρωποκεντρική νοοτροπία που ενυπάρχει στη βάση της εδραιωμένης πολιτισμένης κοινωνίας. Η «παρατήρηση» είναι ο έλεγχος, η «γνωριμία» είναι η επιστημονική γνώση, η «προστασία» είναι μια ζωή σε αιχμαλωσία, και η «διατήρηση της άγριας ζωής» είναι η διαμόρφωση του νέου κόσμου μακριά από την ενσυναίσθηση και την ισορροπία των οικοσυστημάτων.

Το παράδοξο στην υπόθεση των ζωολογικών κήπων είναι η επιβολή μιας ζωής στην φυλακή, η οποία πλασάρεται ως φυσιολογική, όπου τα ζώα συμπεριφέρονται όπως στο περιβάλλον τους, δημιουργούν οικογένειες και κοινωνικές συμπεριφορές. Στην πραγματικότητα, τα ζώα, όπως και κάθε ον που του στερείται βίαια η ελευθερία, εμφανίζουν συμπεριφορικές διαταραχές, χάνουν τα ένστικτά τους για να παρουσιάζονται πιο φιλικά στους θεατές της φυλακής, και σε πολλές περιπτώσεις, όπως στα δελφινάρια, μαθαίνουν μέσω βασανιστηρίων να εκτελούν κόλπα και παραστάσεις για την μίζερη διασκέδαση του κενού σύγχρονου ανθρώπου.

5 Επίλογος

Το συμπέρασμα που εύκολα εξάγεται από τα παραπάνω, είναι ότι οι ίδιες φασιστικές νοοτροπίες και λογικές περί ανωτερότητας ενός είδους έναντι σε κάποιο άλλο, δεν κάνουν διακρίσεις. Οι εχθροί της ελευθερίας χρησιμοποιούν χωρίς δισταγμό το καθετί πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη για να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους. Αυτοί που δηλητηριάζουν τη γη, δολοφονούν ανθρώπους όταν δε τους χρειάζονται και εκμεταλλεύονται με κάθε δυνατό τρόπο τους «χρήσιμους», είναι οι ίδιοι που αιχμαλωτίζουν και χρησιμοποιούν για τους εκάστοτε σκοπούς τους και όλα τα υπόλοιπα ζώα.

Και όλοι αυτοί δεν είναι μόνο τα κράτη, η κυριαρχία ή κάποια οικονομική ελίτ, αλλά και ο κάθε ένας που διακατέχεται από τέτοιες λογικές. Γιατί αυτές δεν εντοπίζονται μόνο στους «από τα πάνω» αλλά τις βρίσκουμε μπροστά μας σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας όλων μας.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Αναρχική συλλογικότητα Μαύρο/Πράσινο

Δύο μόλις μήνες μετά την τελευταία του απεργία πείνας για τη διεκδίκηση πρόσβασης σε βίγκαν διατροφή, ο Osman ξεκινά νέα απεργία πείνας μετά από τη μεταφορά του στις φυλακές Silivri όπου υποβλήθηκε σε γυμνό σωματικό έλεγχο, σε διαρκή παρακολούθηση με κάμερες στο κελί του, ενώ του έχουν απαγορευτεί η αλληλογραφία, οι επισκέψεις και η πρόσβαση σε βίγκαν διατροφή. 

ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ!
Ο OSMAN EVCAN ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ!

Παρόλες τις μορφές καταστολής,   όπως την  απομόνωση,  το γυμνό σωματικό έλεγχο, τις κάμερες μέσα στα κελιά, την απαγόρευση αλληλογραφίας και επισκέψεων, το μπλοκάρισμα πρόσβασης σε vegan φαγητό, ο Osman Evcan δεν έκανε ούτε βήμα πίσω και ξεκίνησε επ´ αόριστον απεργία πείνας στις 22 Φεβρουαρίου 2016. Γιατί ο φόβος, η υποταγή και η συναίνεση, συνθλίβουν τα σώματα κάτω από το βάρος της κρατικής εξουσίας. Η προσπάθεια του κράτους να αποπροσωποποιήσει τους πολιτικούς κρατούμενους μέσω συστηματικών πιέσεων, πρέπει να συντριβεί κάτω από την αντίσταση του Οσμαν. Δεν υπάρχει μέση οδός με ένα κράτος που καθιερώνει την πολιτική της εξουδετέρωσης των κρατουμένων μέσω εκδικητικών αποφάσεων.  Ο αγώνας του Osman Evcan είναι ενάντια στην εξουσία. Ο μόνος τρόπος να αποδείξει ότι δεν υπακούει στην εξουσία, ότι δεν δέχεται την εξουσία, είναι να βάλει  μπροστά το σώμα του. Μπορούν να καταστρέψουν και να διχάσουν πολιτικές οντότητες μόνο μέσω δολοφονίας, όχι με τακτικές των φυλακών . Καλούμε όλους να  μοιραστούν τον αγώνα του Osman Evcan, ο οποίος παλεύει ενάντια στο κράτος, την παρακολούθηση και τον έλεγχο,  είτε αυτά είναι έξω είτε μέσα. Η εξέγερση είναι αναγκαία για να ανθίσει η ελευθερία.

ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ!

ABC INSTANBUL

Αλληλεγγύη στον αναρχικό Osman Evcan, βίγκαν απεργό πείνας που αγωνίζεται για βίγκαν διατροφή στα τουρκικά κελιά υψίστης ασφαλείας.

Στις 10 νοεμβρίου ο βίγκαν αναρχικός Osman Evcan ξεκινάει απεργία πείνας αφού η διεύθυνση της τουρκικής φυλακής kandıra kocaeli τύπου f του απαγορεύει τη λήψη βίγκαν τροφίμων τα οποία στέλνονταν από συντρόφους για τον ίδιο και άλλους κρατούμενους. Ο Οsman Εvcan καταδικάζεται το 1992 σε 30 χρόνια. Από τότε μεταφέρεται σε διαφορετικές φυλακές αντιστεκόμενος στη βία και την καταπίεση που αποτελούν δομικά στοιχεία των κρατικών κελιών.

Το 2011 κάνει την πρώτη του απεργία πείνας για 43 μέρες διεκδικόντας βίγκαν διατροφή για όλους τους έγκλειστους βίγκαν και χορτοφάγους. Τον Ιούνιο του 2015 με νέα απεργία πείνας διάρκειας 33 ημερών προχωρά το ζήτημα της βίγκαν διατροφής μέσα στη φυλακή διεκδικώντας την προμήθεια τροφίμων από έξω ώστε να καλύπτονται πραγματικά οι διατροφικές ανάγκες. Οι ανθρωποφύλακες τελικά του απαγορεύουν εκ νέου αυτή τη δυνατότητα. Σήμερα ο Osman Evcan βρίσκεται στην 31η ημέρα απεργίας πείνας ενώ ο συγκρατούμενός του Hasan Çınar ξεκινά και ίδιος απεργία πείνας στις αρχές του δεκέμβρη σε ένδειξη αλληλεγγύης.

Η απαίτηση παροχής βίγκαν διατροφής από όσους αγωνίζονται για την ολική απελευθέρωση είναι η απαίτηση ικανοποίησης μιας ανάγκης βασικής για την επιβίωση με την ταυτόχρονη άρνηση του βασανισμού και της δολοφονίας άλλων. Τα ζωικά προϊόντα προέρχονται από το βασανισμό και την εκμετάλλευση από τους μηχανισμούς του ίδιου συστήματος που φυλακίζει μέσα σε κελιά και σφαγεία. Η επιβολή διατροφής που βασίζεται σε αυτά αποτελεί μια μορφή βασανιστηρίου, ψυχολογικού πολέμου που προσπαθεί να εξωθήσει στον κανιβαλισμό όπου ο ένας αιχμάλωτος του συστήματος τρώει τον άλλον. Η άρνηση παροχής βίγκαν διατροφής δεν πρόκειται για άρνηση σε μια πολυτελή lifestyle επιλογή, αλλά αποτελεί ένα μέσο εκβιασμού πολιτικών κρατουμένων να αρνηθούν όσα πιστεύουν προκειμένου να επιβιώσουν. Για κάποιους ανθρώπους όμως η απελευθέρωση και αυτοδιάθεση κάθε έμβιου όντος είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.

Η απεργία πείνας είναι το έσχατο όπλο των έγκλειστων αγωνιζόμενων ανθρώπων στα κρατικά κελιά. Σε συνθήκες που έχουν κατασκευαστεί για να περιορίσουν την ελευθερία των ίδιων των έγκλειστων αλλά και όσων αγωνίζονται για την απελευθέρωση έξω από τα κάγκελα, το να βάζει κάποιος μπροστά την υγεία του και την ίδια του τη ζωή είναι μια ξεκάθαρη απειλή για το κράτος και ό,τι το υπηρετεί. Η βαρύτητα της απειλής καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις δράσεις αλληλεγγύης, ασκώντας πίεση, ενώνοντας και ενισχύοντας τον αγώνα μέσα και έξω από τα κελιά. Από την τουρκία μέχρι τη χιλή, σύντροφοι και συντρόφισσες διοργανώνουν πορείες αλληλεγγύης, σαμποτάζ σε pet shop που αντιμετωπίζουν τα ζώα ως εμπόρευμα, δράσεις αντιπληροφόρησης, συγκέντρωση έξω από τη φυλακή όπου βρίσκεται αιχμάλωτος ο Osman Evcan.

Σήμερα ο Osman Evcan συνεχίζει να αγωνίζεται μέσα από τη φυλακή και σύμφωνα με τον ίδιο, διατηρεί τις δυνάμεις του και ενημερώνεται για τις δράσεις αλληλεγγύης.

Osman γερα!

Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων του Osman Evcan και του Hasan Çınar και παροχή διατροφής που να μην προϋποθέτει την εκμετάλλευση και δολοφονία ζώων.

Αλληλεγγύη σε όσους και όσες αγωνίζονται για την απελευθέρωση κάθε έμβιου όντος και τη γης.

Αλογόμυγες
11/12/2015

Türkiye’de yüksek güvenlikli cezaevinde vegan yiyecek talep etmek için açlık grevine giren vegan Anarşist Osman Evcan’la dayanışma

Kocaeli Kandıra F tipi cezaevinin yönetimi, yoldaşları tarafından kendisine ve diğer tutuklulara gönderilen vegan yiyecekleri almasına izin vermeyince, vegan anarşist Osman Evcan 10 kasım’da açlık grevine başladı. Osman Evcan’a 1992 senesinde 30 yıl hapis cezası verildi. Birçok cezaevinde bulunan Osman, devlet hücrelerinin yapı taşları olan şiddet ve tahakküme hep karşı çıkmıştır.

ve vejetaryen tüm tutuklulara, gerçek beslenme ihtiyaçlarını karşılayabilmek için, cezaevlerinde vegan yiyecek talep ederek, 43 gün süren ilk açlık grevine 2011’de girmişti.

Onu hapsedenler bu imkanını yine yasaklıyorlar. Bugün Osman’ın açlık grevinin 31. günü. Aralık başından itibaren dayanışmasını göstermek için hücre arkadaşı Hasan Çınar da açlık grevine başladı.

Topyekün özgürlük için mücadele edenlerin vegan yiyecek talepleri hayatta kalabilmek için temel bir ihtiyaç olup başkalarının işkencesini ve katliamını reddetmektir. Hayvansal ürünlerin özü, hücreleri ve mezbaharı yaratan aynı sistemin mekanizmaları olan, işkence ve istismardır. Bu ürünleri içeren ve zorla dayatılan bir beslenme, bir çeşit işkence ve psikolojik savaş olup sitemin tutuklularını birbirine düşman ederek yamyamlığa itiyor. Vegan yiyeceklerin verilmesi reddi lüks bir hayata karşı bir ret olmayıp siyasi tutukluların hayatta kalabilmek için inandıklarını reddetmeye zorluyor. Bazı insanlar için her canlının özgürlüğü, yaşam ve ölüm önemini taşıyor.

Açlık grevi mücadele eden devletin hücrelerinde tutuklu olan insanların son silahıdır. Hem tutukluların hem dışarıda özgürlük için mücadele edenlerin özgürlüğünü kısıtlamak amacıyla kurulmuş bir ortamda bir kimsenin kendi sağlığını ve hayatını tehlikeye atması devlete apaçık bir meydan okumadır. Korkutmanın ağırlığı büyük ölçüde hem içeride hem dışarıdaki mücadeleyi güçlendiren dayanışma eylemlerinin yarattığı baskıyla belirlenir. Türkiye’den Şili’ye kadar yoldaşlar dayanışma yürüyüşleri düzenliyor, hayvanları birer mal gibi gören pet shoplara sabotaj eylemleri gerçekleştiriyor, bilgilendirme yapıyor ve Osman’ın bulunduğu cezaevinin önünde toplanıyor.

Osman bugün cezaevinin içinde mücadele etmeye devam ediyor ve kendisinin verdiği bilgiye göre durumu iyi ve yapılan eylemlerden haberdar.

Osman dayan!

Osman Evcan ve Hasan Çınar talepleri derhal karşılansın ve onlara hayvanların istismarı ve ölümünü içermeyen yiyecek verilsin.

Yeryüzünün ve her canlının özgürleşmesi için mücadele edenlerle dayanışma.

Alogomyges
11.12.2015

ΦΟΛΕΣ ΘΕΛΟΥΝ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΟΥΣ

Μπήκε η άνοιξη και μαζί με τη φύση «ξύπνησαν» και κάποιοι επιχειρηματίες και τουριστοϋπεύθυνοι, από αυτούς που σε κοιτάνε με το σήμα του ευρώ στα μάτια και άρχισαν το ζέσταμα και τις επικύψεις για να δεχτούν τους τουρίστες στα Χανιά. Προφανώς χρειάζεται να καθαρίσουν την περιοχή (Παλιό λιμάνι, Κουμ Καπί, Χαλέπα) από τις κινούμενες βρομιές και εστίες μόλυνσης που αποτελεί για αυτούς ό,τι κινείται αλλά δεν τρώγεται, τουλάχιστον σύμφωνα με τις δικές τους συνήθειες, που είναι άλλωστε και οι «ορθές». Ή είναι το κέντρο του κόσμου ή όχι….

Φυτοφάρμακα, ποντικοφάρμακα, γυαλιά, κρυμμένα μέσα σε φαγητό για να ξεγελάσουν τα ζώα που και πείνα αισθάνονται, και δίψα, και πόνο και φόβο, σε αντίθεση με τους ψυχοσυναισθηματικά νεκρούς που πετάνε τις φόλες και η δική τους «ανώτερη» ανθρωποευφυία ξέρει μόνο να κάνει υπολογισμούς και εξισώσεις μετρώντας δύναμη, κεφάλια τουριστών και κέρδη. Τα σκατά που είναι μέσα στο κεφάλι τους είναι πολύ περισσότερα από όσα είναι στα πεζοδρόμια.

Γνωρίζουμε ότι όπως οποιαδήποτε βιομηχανία, έτσι και η τουριστική βασίζεται για τα κέρδη της στην εκμετάλλευση και το αίμα των πιο ευάλωτων, είτε αυτοί είναι «εργαζόμενοι» υπηρέτες αφεντικών, είτε «τοπικά εδέσματα», «εκθέματα» σε κήπους, ενυδρεία και ψαροπεντικιουράδικα, μασκαρεμένοι κουβαλητές σε άμαξες, «αδέσποτα» που τους χαλάνε την εικόνα, είτε η γη που ισοπεδώνουν και ξεζουμίζουν για να συντηρήσουν τις ξενοδοχειάρες τους με τις πισίνες και το γκαζόν.

Από την άλλη, βεβαιώνουμε όποιον αμφιβάλει και όποιον αδιαφορεί, ότι εμείς είμαστε με την πλευρά των ζωντανών που μπορούν και αισθάνονται, χαίρονται όταν βλέπουν τη ζωή και τη διαφορετικότητά της και οργίζονται όταν οποιοσδήποτε προσπαθεί να κυριαρχήσει πάνω της και να την καταστρέψει. Είμαστε κι εμείς ζώα και πολύ πιο λυσσασμένα από αυτά που προσπαθούν να σκοτώσουν με τα δηλητήρια που ξεχειλίζουν τη σκέψη τους και σκορπίζουν στους δρόμους.

Όσο και να κρύβονται, θα μυρίζουμε τους σκατόψυχους από μακριά,

θα τους βρίσκουμε και θα απαντάμε από κοντά…

ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

ΑΛΟΓΟΜΥΓΕΣ

Χανιά, έναρξη τουριστικής σεζόν 2015…