Με αφορμή την έκτη διεθνή έκθεση γούνας

Αυτές τις μέρες οι γουναράδες διοργανώνουν για έκτη φορά τη διεθνή ετήσια έκθεση πτωμάτων στην Αθήνα. Καταφέρνοντας να αυξήσει κι άλλο τα επίπεδα θράσους, αηδίας και σαδισμού του ο Σύνδεσμος Ελλήνων Γουνοποιών ανακοινώνει και την επιτυχία της επικείμενης έκθεσης που θα διοργανωθεί –υπό τα απαραίτητα βέβαια μέτρα ελέγχου και ασφαλείας ενάντια σε διαδηλωτές- στο Μetropolitan expo στην Αθήνα. Προφανώς πουθενά-μα πουθενά-δεν αναφέρει τα πτώματα στα οποία στηρίζεται όλη αυτή η βιομηχανία. Αυτά αποκρύπτονται σκόπιμα από τους ίδιους και τα μαρκετίστικα μέσα εξαπάτησης που πληρώνονται για να μετατρέψουν τα πτώματα των βασανισμένων ζώων σε σύμβολα πλούτου, λάμψης και κοινωνικής θέσης.

Οι συνθήκες εγκλεισμού, βασανισμού, δηλητηρίασης, και γδαρσίματος μισοζώντανων μινκ, ενυδρίδων, τσιντσιλά, αλεπούδων, ρακούν, κουνελιών, καστόρων, λυγκων και άλλων ζώων είναι γνωστές σε όσες και όσους θέλουν να τις δουν. Ίσως λίγο λιγότερο γνωστές, γιατί δεν φαίνονται τόσο άμεσα, είναι οι επιπτώσεις από τα απόβλητα της χημικής επεξεργασίας στο φυσικό περιβάλλον αλλά και της εισπνοής των καρκινογόνων χημικών από τους «επεξεργαστές» εργάτες που πληρώνονται για να γδέρνουν και να σφάζουν όλη μέρα από κάποιους που ονειρεύονται λαμπερές αφράτες γούνες και που σε κυριολεκτικό και μόνο επίπεδο δεν θα λέρωναν ποτέ τα χέρια τους.

Αν υπάρχει κάποιος/α που ακόμα δεν έχει δει τις εικόνες φρίκης είναι επειδή προφανώς θάβονται συστηματικά, όπως γίνεται άλλωστε με τις εικόνες, τους ήχους και τις πρακτικές από κάθε μαζικό σφαγείο, εκτροφείο, φυλακή οποιουδήποτε ζώου, ανθρώπινου ή μη. Ταυτόχρονα, σε μεγάλο και ανησυχητικό βαθμό, είναι και επειδή επιλέγει να μην ξέρει, ξέρει και αδιαφορεί, ξέρει και αναθέτει σε άλλους, ξέρει και βολεύεται να νομίζει ότι όλα αυτά θα αλλάξουν σιγά-σιγά με φιλοζωικά νομοθετήματα ή αφού πρώτα αποκατασταθούν «οι θέσεις εργασίας που θα χαθούν» ώστε να μπορούν μετά πια να κλείσουν τα γουναράδικα. Η πραγματικότητα των κλουβιών όμως δεν μπορεί να μειωθεί σταδιακά μέχρι να εξαλειφθεί. Ή υπάρχει, ή καταστρέφεται. Και αυτή τη στιγμή υπάρχει σε κάθε βιομηχανία και κάθε αντίληψη που προορίζει ζώα για το δέρμα τους, τη σάρκα τους, για πειράματα, για διασκέδαση, για θέαμα, για «συντροφιά», για οποιαδήποτε είδους εκμετάλλευση ή οποιουδήποτε είδους έλεγχο.

Η απάντηση στη μείωση της αγοράς γούνας, σε ζημιές που προκαλούνται στις εγκαταστάσεις της βιομηχανίας αλλά και στην όποια ζημιά του «κλάδου», έρχεται με κρατικές επιδοτήσεις και διευκολύνσεις. Εξακολουθούμε να βλέπουμε περιοχές όπως η Καστοριά και η Σιάτιστα όπου ενισχύεται η «τέχνη» και το «παραδοσιακό επάγγελμα της γουνοποιίας» με επιδοτούμενο ποσοστό μισθοδοσίας. Ταυτόχρονα, η ισοπεδωτική βιομηχανία του τουρισμού έρχεται να φυτέψει αλυσίδες μαγαζιών-εκθέσεων πτωμάτων και σε άλλες περιοχές, ως προτεινόμενη τονωτική ένεση απέναντι στις αλεπάλληλες οικονομικές σφαλιάρες (που δεν μπορούμε παρά να ελπίζουμε ότι θα λειτουργήσουν και αφυπνιστικά) της επιβαλλόμενης κρίσης. Έτσι η «ελληνική γούνα» η οποία εδώ και χρόνια προωθείται ως σημαντικό εξαγώγιμο προιόν, πλέον αγοράζεται και από τουρίστες στις παραθαλάσσιες περιοχές της Κρήτης, της Κέρκυρας, της Ρόδου, της Χαλκιδικής κ.α. Σε αυτήν την κατεύθυνση εξέφρασε και τις ευχαριστίες του (που μεταφράζεται σε ψήφους) ο ΣΕΓ όπως και η Ελληνική Ομοσπονδία Γούνας για τις κινήσεις και την τροπολογία που πέρασε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για τη διευκόλυνση παροχής βίζας σε ρώσους τουρίστες- αγοραστές, με την άμεση στελέχωση των αρμόδιων υπηρεσιών και την αγορά υλικού και λογισμικού λήψης και διασταύρωσης βιομετρικών δεδομένων. Σε αντίθεση με την περίπτωση των προσφύγων της πολεμικής βιομηχανίας, ο τουρισμός και τα κέρδη από την εκμετάλλευση των ζώων ανοίγουν τα σύνορα εύκολα και γρήγορα. Ένα σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση, δεν μπορεί παρά να μετρά την αξία της κάθε ζωής ανάλογα με την τσέπη,τη δύναμη και τη χρησιμότητά της σε αυτό.

Απέναντι στον εγκλεισμό, στη δολοφονία, στις αντιλήψεις και τις πρακτικές της εκμετάλλευσης και του κέρδους,  αγωνιζόμαστε για την αυτοδιάθεση και την ελευθερία κάθε έμβιου όντος

 

ΟΥΤΕ ΚΛΟΥΒΙΑ, ΟΥΤΕ ΣΦΑΓΕΙΑ, ΟΥΤΕ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΑΓΑΖΙΑ ΠΤΩΜΑΤΩΝ, ΟΥΤΕ ΕΔΩ, ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΤΗ ΣΦΑΓΗ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΣΑΝΙΣΜΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΖΩΑ ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ ΓΙΑ ΕΝΔΥΣΗ

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, ΤΗΝ ΑΠΡΑΞΙΑ, ΤΗΝ ΑΠΑΘΕΙΑ, ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

 

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΘΕ ΚΛΟΥΒΙΟΥ

ΚΑΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ/ΟΣ

αλογόμυγες

Δράσεις αλληλεγγύης στον αγωνιστή Osman Evcan – Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Χανιά

Από τις 22 Φεβρουαρίου 2016, ο αναρχικός Osman Evcan που βρίσκεται φυλακισμένος στην Τουρκία, προχώρησε στην τρίτη μέσα σε ένα χρόνο απεργία πείνας με αιχμιακό αίτημα την παροχή vegan φαγητού στη φυλακή, καθώς και αιτήματα που αφορούν τις συνθήκες κράτησης στη φυλακή υψίστης ασφαλείας Silivri No:6 L Type.

Για την προώθηση του αγώνα του συντρόφου κολλήθηκαν στράτσα και πανό στην Πάτρα, τη Θεσσαλονίκη και τα Χανιά, καθώς βγήκε και μια αφίσα από την συλλογικότητα ‘Αλογόμυγες’.

Ο Osman αγωνίζεται μέσα στη φυλακή:

– Για την πρόσβαση σε  vegan τροφή μέσω παραγγελίας έξω από την φυλακή, αλλά και παροχή κάποιων τροφίμων από την καντίνα και τη διοίκηση.

–  Ενάντια στις συνθήκες κράτησης που “στόχο έχουν τη καταστολή και τον εκφοβισμό των φυλακισμένων”  , καθώς η πτέρυγα που βρίσκεται ο Osman δεν έχει προαύλιο, ενώ κάμερες υπάρχουν ακόμα και μέσα στα κελιά για την 24ωρη παρακολούθηση και έλεγχο των κρατουμένων. Osman έχει δεχτεί τρεις πειθαρχικές ποινές για το σπάσιμο των καμερών του κελιού του.

– Ενάντια στην παρακράτηση αλληλογραφίας , στον περιορισμο ενημέρωσης και επικοινωνίας και για  την πρόσβαση σε μεγαλύτερο αριθμό βιβλίων, περιοδικών και εφημερίδων στους κρατούμενους.

Μέσα από αυτά τα αιτήματα του αναρχικού συντρόφου, διαφαίνεται η τακτική του τουρκικού κράτους για την εξολόθρευση του αγωνιστικού πνεύματος και την αποξένωση των κρατουμένων μεταξύ τους αλλά και από το κοντινό και συντροφικό τους περιβάλλον.

Στεκόμαστε δίπλα στον Osman και στον αγώνα του. Γιατί ο αγώνας του είναι ένας συνεχής αγώνας ενάντια στις φυλακές, στο σύγχρονο τεχνολογικό ολοκληρωτισμό, και στην εξουσία που χρησιμοποιεί κάθε είδος κλουβιού για την εκμετάλλευση  και τον έλεγχο των έμβιων όντων.

Όπως γράψανε και οι φυλακισμένοι σύντροφοι Δημήτρης Πολίτης, Γιώργος Καραγιαννίδης, Γιάννης Μιχαηλίδης,

«Ελάχιστα πράγματα γνωρίζουμε για τον ίδιο προσωπικά, αλλά δεν μπορεί παρά να μας συγκινήσει το γεγονός, ότι σε μία χώρα – εμπόλεμη ζώνη, ένας φυλακισμένος σύντροφος, επιλέγει και επιμένει, να θέτει το ζήτημα της συνολικής απελευθέρωσης της ζωής από τα δεσμά του πολιτισμού της εξουσίας. Ένας φυλακισμένος σύντροφος που αρνείται να τραφεί με τα πτώματα των ζώων, βασανισμένων από την κρεατοβιομηχανία, και τα λοιπά παράγωγα του πόνου, που αρνείται να αποτελέσει γρανάζι της αιμοσταγούς καπιταλιστικής μηχανής, που καταστρέφει και λεηλατεί τη γη.

Τυγχάνει να έχουμε βιώσει την απαξίωση και την ειρωνεία απέναντι σε μία μη ανθρωποκεντρική στάση αγώνα, ακόμα και στο εσωτερικό του αντιεξουσιαστικού χώρου στην Ελλάδα, συνήθως στο όνομα κάτι “πιο σημαντικού”, λες και μπορεί να υπάρξει αντικειμενική ιεράρχηση των προτεραιοτήτων του αγώνα. Γι αυτό έχει μια επιπλέον σημασία για μας η ανάδειξη της απεργίας πείνας του συντρόφου και στην Ελλάδα,  πέρα από την αυτονόητη στήριξη και αλληλεγγύη που έχει ανάγκη ο Osman αυτή τη δύσκολη στιγμή.

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΚΛΟΥΒΙΟΥ
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ»

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ OSMAN EVCAN

ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

 

οι αναρχικές συλλογικότητες:
Κρακατόα (Πάτρα)
Αλογόμυγες (Χανιά)
Μαύρο/Πράσινο (Θεσσαλονίκη)

 

Φωτογραφία0666

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Φωτογραφία0672 18032016164 18032016165 18032016169 osman_evcan-768x1024

Δύναμη στον Osman Evcan

osman_evcan

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ OSMAN EVCAN

O βίγκαν αναρχικός Osman Evcan βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 22/2 στις τουρκικές φυλακές Silivri. Πρόκειται για την τρίτη απεργία πείνας μέσα σε ένα χρόνο, την τέταρτη σε ένα συνεχή αγώνα που έχει ξεκινήσει από το 2011 μέσα στα τουρκικά κελιά ενάντια σε κάθε μορφή εγκλεισμού.

Ο Osman βάζοντας τη ζωή του σε κίνδυνο αγωνίζεται για τον ίδιο και για όλους τους φυλακισμένους ενάντια στις κατασταλτικές πρακτικές των τουρκικών φυλακών που αφορούν το γυμνό σωματικό έλεγχο, την απομόνωση, τις κάμερες μέσα στα κελιά τις οποίες ο ίδιος σπάει επανειλημμένα, την απαγόρευση αλληλογραφίας και επισκεπτηρίων και τη μη χορήγηση vegan φαγητού.

ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

αλογόμυγες


OSMAN EVCAN’LA DAYANIŞMA

Türkiye Silivri hapishanesinde tutsak olan vegan anarşist Osman Evcan 22 Şubat’tan itibaren açlık grevinde. Bulunduğu hapishanelerde 2011 yılından itibaren dördüncü kez, son bir sene içinde üçüncü kez açlık grevine girerek her türlü tutsaklığa karşı mücadelesini sürdürmekte.

Osman çıplak vücut kontrollerini, tecriti, devamlı kırdığı hücre içindeki kameraları, mektuplaşma ve ziyaret kısıtlamalarını ve vegan yiyecek reddini sergileyen TC hapishanelerindeki tahakkümcü tavırlara karşı kendi hayatını tehlikeye atarak, hem kendisi hem diğer tutsaklar için mücadele etmekte.

TOPYEKÜN KURTULUŞA KADAR

HER TÜRLÜ HAPSE KARŞI DEVAMLI MÜCADELE

alogomyges

Ενημέρωση από τον αγώνα του Osman Evcan

πανό_osman_αλογόμυγες

Ενημέρωση από τον αγώνα του Osman Evcan, ο οποίος βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 22/2 μετά από τη μεταφορά του στις φυλακές Silivri τυπου L όπου κράτος και ανθρωποφύλακες πήραν πίσω όσα είχε κερδίσει με τις προηγούμενες απεργίες πείνας σχετικά με την πρόσβαση σε βίγκαν σίτιση: Το ανώτατο δικαστήριο της τουρκίας καταδίκασε το τουρκικό κράτος και το υποχρέωσε να καταβάλει 3000 λίρες (1000 ευρώ περίπου) στον Osman ως αποζημίωση για καταπάτηση των ατομικών του δικαιωμάτων. Την περασμένη εβδομάδα τον μετέφεραν από το ολοσκότεινο και αποπνικτικό κελί που ήταν σε άλλο κελί πιο φωτεινό.

Παρά τα ψίχουλα που  του πετούν κράτος και φυλακές ο Osman συνεχίζει τον αγώνα ενάντια στις σημερινές συνθήκες κράτησης για τον ίδιο και για όλους τους φυλακισμένους μέχρι να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματά του που αφορούν το γυμνό σωματικό έλεγχο, την απομόνωση, τις κάμερες μέσα στα κελιά τις οποίες και σπάει επανειλημμένα, την απαγόρευση αλληλογραφίας και επισκεπτηρίων και τη μη χορήγηση vegan φαγητού.

 

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ OSMAN EVCAN

ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

αλογόμυγες

Ενημέρωση από αποκλεισμό του δημοτικού ζωολογικού κήπου θεσσαλονίκης

Σήμερα, 06/03, το πρωί, ύστερα από κάλεσμα της “Δικτύωσης αναρχικών/αντιεξουσιαστών για την Ολική Απελευθέρωση”, με τη στήριξη και συμμετοχή ατόμων και συλλογικοτήτων της πόλης, 40 συντρόφισσες και σύντροφοι προχωρήσαμε στον αποκλεισμό του δημοτικού ζωολογικού κήπου Θεσσαλονίκης για μιάμιση περίπου ώρα, παρεμβαίνοντας με τρικάκια, πανό, κείμενα και σπρέυ, ενάντια στον εγκλεισμό και στο θέαμα. Προκλήθηκαν συζητήσεις με διερχόμενο κόσμο ενώ δημιουργήθηκαν μικροεντάσεις τόσο με κόσμο που ήθελε να μπει στον ζωολογικό κήπο, όσο και με υπαλλήλους φύλαξης, ενώ από τα πρώτα λεπτά εμφανίστηκαν 2 μηχανές Ζ και ασφαλίτες. Τα κείμενα που μοιράστηκαν παρατίθενται παρακάτω.

ΚΑΝΕΝΑ ΖΩΟ ΣΕ ΚΛΟΥΒΙ, ΟΙ ΖΩΟΛΟΓΙΚΟΙ ΚΗΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΗ
ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΛΟΥΒΙΑ – ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Δικτύωση αναρχικών/ αντιεξουσιαστών-ριών για την ολική απελευθέρωση
Μαύρο Πράσινο (Θεσ/ίκη)
Κρακατόα (Πάτρα)
Αλογόμυγες (Χανιά)
σύντροφοι/συντρόφισσες από Αθήνα και Μυτιλήνη
______________________________________________________________________________________________

Τα κείμενα που μοιράστηκαν:

 

Με αφορμή το ζωολογικό “κήπο” της θεσσαλονίκης

Όταν οποιοδήποτε ζώο δεν αφήνεται να ορίζει το ίδιο τη ζωή του…
Όταν οποιοδηποτε ζώο απομακρύνεται βίαια από το φυσικό του περιβάλλον…
Όταν οποιοδήποτε ζώο στερείται την ελευθερία του και κλείνεται σε κλουβί…
Όταν οποιοδήποτε ζώο μαθαίνει βίαια να εγκαταλείπει κάθε προσπάθεια διαφυγής από τη φυλακή του…
Όταν η φυλακή αυτή βαφτίζεται κήπος…
Όταν τα φυλακισμένα ζώα γίνονται έκθεμα…
Όταν κάποιοι επιλέγουν αυτές τις φυλακές για την κυριακάτικη βόλτα τους …
Όταν κάποιοι για να δουν άλλα ζώα επιλέγουν αυτά που ζουν σε αιχμαλωσία αντί να παρατηρήσουν τα ζώα που υπάρχουν ελεύθερα γύρω τους…
Όταν η οποιαδήποτε “εκπαίδευση” και “ευαισθητοποίηση” μικρών ή μεγάλων περιλαμβάνει χώρους με κάγκελα…
Όταν το διαφορετικό θεωρείται ότι είναι κατώτερο και μπορεί να αιχμαλωτιστει κατά βούληση…
Όταν κάποιοι πιστεύουν ότι υπάρχει έστω και η παραμικρή περίπτωση οποιοσδήποτε βρίσκεται αιχμάλωτος πίσω από κάγκελα να ζει ευτυχισμένος…
Όταν μπροστά στην αδικία και τη δυστυχία των άλλων κάποιοι μαθαίνουν να προσπερνούν χωρίς να κάνουν κάτι για αυτό και το ξεχνούν λίγο αργότερα…

… τότε θέαμα και θεατές είναι δέσμιοι ενός συστήματος που προωθεί τον εγκλεισμό όλων μέσα σε κελιά ορατά και αόρατα

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗΣ
ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ/ΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ/ΕΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ/ΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ
ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

αλογόμυγες horsefly_2

________________________________________________________________________________

 

Ο εγκλεισμός στην αρένα του θεάματος

1 Εισαγωγή

Ο εγκλεισμός αποτελεί μια χρόνια και εντατική πρακτική του πολιτισμού, ως μέσο εξημέρωσης, επιβολής και τιμωρίας. Από την περιχαράκωση της γης, την σκλαβιά των μη-ανθρώπινων ζώων για την πλήρη εκμετάλλευσή τους για την ευημερία του ανθρώπινου είδους, την αόρατη και ορατή επιβολή του τεχνοβιομηχανικού συμπλέγματος, ως την απομόνωση, σε φυλακές και κάτεργα, των ανθρώπων που δεν εξημερώθηκαν σύμφωνα με τα κρατικά και κοινωνικά πρότυπα.

Ο ανθρώπινος πολιτισμός βασισμένος στην αποικιοκρατία και στους πολέμους για την κυριαρχία του επί των πάντων, δημιούργησε ένα εύφορο έδαφος για τους εξουσιαστές ώστε να εκμεταλλευτούν όπως το ορίζουν αυτοί τη ζωή. Η πρόοδος που ήταν και πάντα θα είναι για τους λίγους και εκλεκτούς, για την επιστημονική ελίτ των κρατών και του κεφαλαίου, απομυζεί κάθε πτυχή της ζωής στον πλανήτη στο όνομα του κέρδους και της επιστήμης. Οι θρησκείες που αποτελούσαν τον καθοδηγητή της ζωής των λαών, έχουν αντικατασταθεί από την λατρεία στην μεγα-μηχανή, η οποία συνεχίζει και επεκτείνει την παράδοση της αλλοτρίωσης, της αποξένωσης και της κυριαρχίας.

Η ανθρώπινη ματαιοδοξία αποτυπώνεται πλήρως στην σκλαβιά και επιβολή επί άλλων ανθρώπινων και μη ζώων. Η ευρωπαϊκή αποικιοκρατία στην αφρική, την αμερική και την ασία, γέννησαν την φυλάκιση του ξένου, του αγνώστου και του περίεργου. Από τους ανθρώπινους ζωολογικούς κήπους όπου οι λευκοί στοίβαζαν μαύρους ανθρώπους για να καλύψουν την μίζερη ηδονοβλεψία τους, τους ζωολογικούς κήπους εξωτικών και όχι μόνο ειδών ζώων, μέχρι τα κάθε είδους δελφινάρια και μουσειακά ενυδρεία, η κουλτούρα του θεάματος σκλαβώνει, εξορίζει και αλλοτριώνει την άγρια ζωή. Είναι η αρρώστια του πολιτισμένου ανθρώπου, που αποξενωμένος από την φύση του και αλλοτριωμένος από την αστική πραγματικότητα, επιβάλει την εξουσιαστική του μανία σε κάθε μορφή ζωής στον πλανήτη.

2α Ανθρωποκεντρικός πολιτισμός

Από τη στιγμή που ο πολιτισμός είναι εξ’ ολοκλήρου δημιούργημα του ανθρώπου, δε θα μπορούσε να είναι τίποτα άλλο παρά ανθρωποκεντρικός. Από την πρωταρχική του μορφή με την εκμετάλλευση της γης για εντατική γεωργία, των ζώων για την κτηνοτροφία και του ανθρώπου για την εργασία, και μαζί με την τάση του ανθρώπινου είδους για εξουσία, ιδιοκτησία και κατοχή όλο και περισσότερου πλούτου μέσω της υπερσυσσώρευσης, σχηματίζει το σύμπλεγμα των εξουσιαστικών νοοτροπιών που είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία των κρατών και των συνόρων τους. Όλα αυτά, μαζί με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης στην υπηρεσία της κυριαρχίας, έχουν πλέον στρώσει το έδαφος για την ολοκληρωτική επέλαση του πολιτισμού.

2β Εγκλεισμός – κοινωνικός έλεγχος

Ως επακόλουθο της εξουσίας, η κυριαρχία έπρεπε να ανακαλύψει μέσα για την προστασία της, απέναντι σε όσους την αμφισβητούσαν. Εκτός από τους στρατούς και τους κάθε είδους μπάτσους της, καθιέρωσε και τον θεσμό του εγκλεισμού. Ένας θεσμός που χρησιμοποιείται ως τιμωρία προς όσους δεν ακολουθούν τις προσταγές της εκάστοτε εξουσίας, αλλά και ως φόβητρο προς όλους όσους θα ήθελαν να αγωνιστούν. Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, αναβαθμίζονται οι φυλακές σε υψίστης ασφαλείας και εισάγονται νέα κατασταλτικά μέσα, ενώ παράλληλα, αυτός ο θεσμός διευρύνεται και επεκτείνεται και έξω από τα κάγκελα της φυλακής, σε κάθε κύτταρο του κοινωνικού ιστού. Ολόκληρο το τεχνοβιομηχανικό σύστημα υπηρετεί την εξουσία, την τροφοδοτεί και τροφοδοτείται και το ίδιο από αυτήν, ενώ το σύνολο της επιστήμης παρουσιάζεται πλέον ως μια σύγχρονη θεότητα, κάτω από την οποία βρισκόμαστε όλοι αδύναμοι.

Η ίδια εξουσιαστική νοοτροπία που εφαρμόζεται από άνθρωπο σε άνθρωπο είτε για την εκμετάλλευση με σκοπό το κέρδος, είτε για τον έλεγχο και σωφρονισμό, εφαρμόζεται και στα άλλα ζώα για περισσότερους αλλά και διαφορετικούς λόγους. Ως απόρροια της αντίληψης του για την ανωτερότητα του επί των άλλων ειδών, ο άνθρωπος εκμεταλλεύεται όλα τα άλλα ζώα με κάθε δυνατό τρόπο προς όφελός του. Από τη σφαγή τους για τροφή, ρουχισμό και προϊόντα πολυτελείας, τα αρρωστημένα βασανιστήρια τους στα ερευνητικά κέντρα στο όνομα της προόδου και της επιστήμης, μέχρι την καθολική αφαίρεση των άγριων ενστίκτων τους στο βωμό του θεάματος και της ανθρώπινης διασκέδασης.

3 Ανθρώπινοι ζωολογικοί κήποι

Κατά τη διάρκεια του 18ου, 19ου και μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα οι ανθρώπινοι ζωολογικοί κήποι, που τους ονόμαζαν επίσης και εθνολογικά πάρκα ή χωριά νέγρων, αποτελούσαν πηγή εσόδων για τους λευκούς ευρωπαίους αλλά και την ουσιαστική πραγμάτωση των μισαλλόδοξων ρατσιστικών νοοτροπιών τους. Καθώς ο πολιτισμένος ευρωπαίος πάσχιζε να αποδείξει την καθαρότητα της φυλής του, φυλάκιζε ανθρώπους διαφορετικών εθνικοτήτων (από Αφρική, Ασία και Νότια Αμερική), συγκρίνοντάς τους μορφολογικά και συμπεριφορικά με άγρια ζώα. Στην ουσία δηλαδή, αιχμαλώτιζε οτιδήποτε ήταν άγριο και διαφορετικό, είτε ήταν κάποιο ζώο είτε ήταν άνθρωπος. Επιπρόσθετα, περιέφεραν σε κινούμενους ανθρώπινους ζωολογικούς κήπους και Νούβιους, Λάπωνες, Εσκιμώους, Καλμούχους, βουδιστές μοναχούς, Σουδανούς και Ινδιάνους παρουσιάζοντάς τους ως εξωτικά είδη. Τέτοιοι κήποι βρίσκονταν σε μεγάλα αστικά κέντρα όπως η Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, η Βαρσοβία, η Βαρκελώνη, το Αμβούργο και άλλες πόλεις σε όλο τον κόσμο.

4 Ζωολογικοί κήποι

Μέρος της ανθρώπινης εκμετάλλευσης και κυριαρχίας επί των άλλων ειδών και του φυσικού κόσμου, αποτελούν οι κάθε είδους ζωολογικοί κήποι και τα διάφορα λεγόμενα εθνικά πάρκα. Στο πλαίσιο της «ανθρώπινης περιέργειας» για να καλυφθεί το κενό της αποφυσικοποίησής του, η για να ταξινομηθεί επιστημονικά κάθε ζωή στον πλανήτη, ο άνθρωπος σκλαβώνει, εξορίζει και φυλακίζει τα άλλα ζώα σε κλουβιά με σκοπό το θέαμα και το οικονομικό όφελος.

Τα εθνικά πάρκα, με την πρόφαση της προστασίας της άγριας ζωής, όσης τουλάχιστον έχει απομείνει στις γωνιές του πλανήτη που δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί με άλλον τρόπο ο άνθρωπος, εξασφαλίζουν στις εξουσίες μια τεράστια πηγή κέρδους, αλλά και τις προσδίδουν με ευκολία το προσωπείο της περιβαλλοντικής ανησυχίας. Τα σαφάρι, τα κυνηγετικά ταξίδια των πλουσίων της δύσης για τα τρόπαια της σφαγής εξωτικών ειδών, αλλά και τα κονδύλια δισεκατομμυρίων για την διατήρηση των εθνικών πάρκων στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης, είναι κομμάτι της κυριαρχίας και της ανθρώπινης ματαιοδοξίας.

Οι συνθήκες της αποικιοκρατίας σε χώρες άγνωστες για τους ευρωπαίους, άνοιξαν νέους ορίζοντες στις επιχειρήσεις του θεάματος. Εκτός από τους ανθρώπινους ζωολογικούς κήπους, που καταργήθηκαν στα μέσα του 20ου αιώνα, υπήρχαν και συνεχίζουν να υπάρχουν οι ζωολογικοί κήποι πολλών ειδών ζώων. Εξορισμένα από το φυσικό τους περιβάλλον, σε καθεστώς αιχμαλωσίας και δημόσιου εξευτελισμού, στοιβάζονται σε μικρά ή μεγαλύτερα κλουβιά κοντά ή μέσα στα αστικά κέντρα. Τα είδη ζώων που βρίσκονται εκεί ποικίλουν από τόπο σε τόπο αλλά ο κανόνας δείχνει πως αιχμαλωτίζονται εξωτικά ζώα από τις άγριες εκτάσεις της αμερικής, της ασίας, της αφρικής και της αυστραλίας, αλλά και ζώα που ζούσαν ελεύθερα στην ευρώπη πριν την ολοκληρωτική επέκταση του ανθρώπινου πολιτισμού.

Το θέαμα και η παρακολούθηση της άγριας ζωής για τον αλλοτριωμένο από τη φύση άνθρωπο, αποτελεί ένα φαινομενικό πλησίασμα στη φύση, από την θέση πάντα του ανώτερου, και επισφραγίζει στο μυαλό του την ανθρωποκεντρική νοοτροπία που ενυπάρχει στη βάση της εδραιωμένης πολιτισμένης κοινωνίας. Η «παρατήρηση» είναι ο έλεγχος, η «γνωριμία» είναι η επιστημονική γνώση, η «προστασία» είναι μια ζωή σε αιχμαλωσία, και η «διατήρηση της άγριας ζωής» είναι η διαμόρφωση του νέου κόσμου μακριά από την ενσυναίσθηση και την ισορροπία των οικοσυστημάτων.

Το παράδοξο στην υπόθεση των ζωολογικών κήπων είναι η επιβολή μιας ζωής στην φυλακή, η οποία πλασάρεται ως φυσιολογική, όπου τα ζώα συμπεριφέρονται όπως στο περιβάλλον τους, δημιουργούν οικογένειες και κοινωνικές συμπεριφορές. Στην πραγματικότητα, τα ζώα, όπως και κάθε ον που του στερείται βίαια η ελευθερία, εμφανίζουν συμπεριφορικές διαταραχές, χάνουν τα ένστικτά τους για να παρουσιάζονται πιο φιλικά στους θεατές της φυλακής, και σε πολλές περιπτώσεις, όπως στα δελφινάρια, μαθαίνουν μέσω βασανιστηρίων να εκτελούν κόλπα και παραστάσεις για την μίζερη διασκέδαση του κενού σύγχρονου ανθρώπου.

5 Επίλογος

Το συμπέρασμα που εύκολα εξάγεται από τα παραπάνω, είναι ότι οι ίδιες φασιστικές νοοτροπίες και λογικές περί ανωτερότητας ενός είδους έναντι σε κάποιο άλλο, δεν κάνουν διακρίσεις. Οι εχθροί της ελευθερίας χρησιμοποιούν χωρίς δισταγμό το καθετί πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη για να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους. Αυτοί που δηλητηριάζουν τη γη, δολοφονούν ανθρώπους όταν δε τους χρειάζονται και εκμεταλλεύονται με κάθε δυνατό τρόπο τους «χρήσιμους», είναι οι ίδιοι που αιχμαλωτίζουν και χρησιμοποιούν για τους εκάστοτε σκοπούς τους και όλα τα υπόλοιπα ζώα.

Και όλοι αυτοί δεν είναι μόνο τα κράτη, η κυριαρχία ή κάποια οικονομική ελίτ, αλλά και ο κάθε ένας που διακατέχεται από τέτοιες λογικές. Γιατί αυτές δεν εντοπίζονται μόνο στους «από τα πάνω» αλλά τις βρίσκουμε μπροστά μας σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας όλων μας.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Αναρχική συλλογικότητα Μαύρο/ΠράσινοIMG_20160306_103414