Ανάληψη ευθύνης από αντισιπισιστές και αντισπισίστριες στη θεσσαλική κρεαταγορά στο Βόλο τα ξημερώματα της 19ης Απριλίου. Οι “γιορτές” και τα συνοδευόμενα έθιμα που αναπαράγουν την εκμετάλλευση και την κυριαρχία πάνω στη ζωή, δεν είναι λόγος για να μην κινείται τίποτα και να μένει καμία πλευρά του αγώνα πίσω, οι περίοδοι των μαζικών σφαγών και της μαζικής αδιαφορίας μας θυμίζουν ακόμα πιο έντονα που στεκόμαστε και γιατί αγωνιζόμαστε. Όχι ότι έχουν σημασία τα νούμερα, αλλά τις μέρες των γιορτών, οι περισσότεροι/ες/α δεν γιορτάζουν…
Επίθεση στην Θεσσαλική Κρεαταγορά στο Βόλο
Αυτές τις ημέρες που δολοφονούνται χιλιάδες μη-ανθρώπινα ζώα για την ηδονιστική και σαδιστική κατανάλωση της νεκρής τους σάρκας στα γιορτινά τραπέζια των θεόδουλων, εμείς επιλέξαμε να γιορτάσουμε με διαφορετικό τρόπο. Έτσι, τα ξημερώματα της 19ης Απριλίου, προβήκαμε σε επίθεση στην Θεσσαλική Κρεαταγορά στο Βόλο, σπάζοντας την τζαμαρία, και βάφοντας και προκαλώντας ζημιές στο φορτηγό μεταφοράς. Το συγκεκριμένο κατάστημα έχει δεχθεί επίθεση και στο παρελθόν, και ήρθε ο καιρός να καταλάβουν κάποιοι ότι αν συνεχίσουν να κερδοσκοπούν εις βάρος των μη-ανθρώπινων ζώων, θα μας βρουν απέναντι τους με πιο δραστικά μέσα.
Ο πολιτισμός και ο καπιταλισμός, από την αρχή της ύπαρξης τους, χρησιμοποιώντας έννοιες και πρακτικές όπως ιδιοκτησία και εγκλεισμός, φυλακίζουν, βασανίζουν και δολοφονούν δισεκατομμύρια μη-ανθρώπινα ζώα για την εξασφάλιση τροφής, υγείας, προόδου και ευημερίας του ανθρώπινου είδους, θεμελιώνοντας τον ανθρωποκεντρισμό, με βάση τον οποίο ο άνθρωπος είναι ανώτερος από τα υπόλοιπα είδη και όλα βρίσκονται προς εκμετάλλευση του. Αν και ανθρωποκεντρική, η κυριαρχία δεν αφήνει τον άνθρωπο έξω από την σφαίρα της υποδούλωσης τους – ιεραρχία, πατριαρχία, έθνη, μισθωτή σκλαβιά, κοινωνίες ανισοτήτων – . Με την επέλαση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, για την επίτευξη μιας αποστειρωμένης κοινωνίας-φυλακής, διογκώνεται τόσο ο εγκλεισμός και η εκμετάλλευση των ζώων (κτηνοτροφία, πειράματα, τσίρκο, ζωολογικοί κήποι, pet-shop) όσο και των ανθρώπων που οι ιδέες και πρακτικές τους αποτελούν τροχοπέδη της ομαλής λειτουργίας του συστήματος (φυλακές, στρατόπεδα συγκέντρωσης). Γι’ αυτούς τους λόγους δεν θεωρούμε την ολική απελευθέρωση (Ζώων-Γης-Ανθρώπου) ξέχωρο κομμάτι του ευρύτερου αναρχικού αγώνα, αλλά αναπόσπαστο μέρος του.
Μέχρι το γκρέμισμα κάθε κλουβιού/φυλακής, τίποτα δεν είναι ελεύθερο!
Αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους
Δύναμη σε όσους εξεγείρονται εντός και εκτός των τειχών
Αντισπισίστριες/Αντισπισιστές